DTM 511 - Açık Den.Yap için Pot.Teori

Dersin Amaçları

Sonlu su derinliğinde sabit duran düşey bir silindire etkiyen, lineer olmayan hidrodinamik dalga yüklerinin hesaplanmasında genel olarak iki farklı yaklaşım vardır : Morison Denklemi ve Difraksiyon Teorisi. Morison Denklemi potansiyel akım ile çevrintili akımı birleştirme çabasının bir sonucudur. Bu amaçla ancak model deneyleri ile belirlenebilen bazı katsayılar kullanılmak suretiyle ifade edilir. Bu açıdan bakıldığında, Morison Denklemi yarı ampirik bir denklemdir ve lineer olmayan bir terim ( viskoz sürtünme terimi ) içerir. Viskoz sürtünme kuvveti katsayısı CD’nin yarı ampirik olarak belirlenmesi sırasında, bütün nonlineer etkiler viskoz bileşen içinde düşünülür ve potansiyel akımın nonlineer etkileri ayrı ayrı ele alınmaz. Açık deniz yapıları, difraksiyon etkilerinin önemine bağlı olarak, birçok çalışmada iki grupda ele alınmıştır : İlk grup, “Hidrodinamik Geçirgen Yapılar” adını alır. Bu gruba, yarı batık platformlar, köprü ve rıhtım ayakları girer. Burada difraksiyon etkileri ihmal edilebilecek kadar küçüktür ve Morison Denklemi geçerlidir. İkinci grup ise “ Hidrodinamik Kompakt Yapılar” adını alır. Burada viskoz etkiler çok küçük olduğundan ihmal edilirler ve difraksiyon teorisi önem kazanır. Bu gruba, Jack-up platformlar, temel plakaları ve yükleme-boşaltma birimleri örnek olarak verilebilir. Bu iki yöntem arasında bir seçim yapılabilmesi için, yapının karakteristik bir uzunluğunun yapı civarındaki dalga uzunluğuna oranı hesaplanır ve bu oran 1 civarında ise difraksiyon etkileri artık ihmal edilemez. Lineer yaklaşım kapsamında, difraksiyon teorisinin özellikle dik ve kısa dalgalarda hassas sonuçlar vermediği bilinmektedir. Bu yüzden bazı araştırmacılar difraksiyon teorisinin nonlineer terimleri ile incelenmesi gerektiğini savunmuşlardır.

Dersin Tanımı

Sonlu su derinliğinde çakılı duran dairesel kesitli bir kazığa etkiyen nonlineer dalga kuvvetleri teorik olarak incelenecektir.